छोरा आर्यन खान जेलमा रहेका बेला फेरी शाहरुख खानलाई अर्काे तनाव थपिएको छ । शाहरुख खानको घरमा एनसीबीले आज छापा मारेको छ । आज मात्र छोरा आर्यनलाई भेटेका शाहरुखको घरमा एनसीबीले छापा हानेको हो । शाहरुख खान अहिले आफ्नै निवामिा रहेका छन् । ड्रग्स केसमा जमानत माग खारेजपछि शाहरुख छोरा आर्यनलाई भेट्न मुम्बईको आर्थर रोड जेल पुगेका थिए। त्यहाँ उनीहरु बीच करिब १६ मिनेट भन्दा बढी कुराकानी भएको थियो । जेल प्रशासनको नियमअनुसार भने १० मिनेटमात्र भेट्न पाइने प्रावधान रहेको छ ।
उनले जेलको प्रोटोकल नाघ्दै आफ्ना छोरा संग गफ गरेका थिए । जमानत दिन मुम्बईको एनडीपीएस अदालतले अस्वीकार गरेपछि आर्यनलाई मुम्बईको अर्थर रोड जेलमा राखिएको छ। यसरी जेलमा आज भेटेर आएका शाहरुख खानको घरमा एनसीबीको छापा मारिनुलाई निक्कै गंभीर रुपमा भारतीय संचारमाध्यमहरुले लिएका छन् ।
त्यस्तै नारकोटिक्स कन्ट्रोल व्युरो एनसीबी ले अभिनेत्री अनन्या पाण्डेको घरमा पनि छापा मारेको छ। एनसीबीले अभिनेत्री अनन्या पाण्डेलाई आज सोधपुछका लागि समेत बोलाएको छ। शाहरुख खानको घरमा छापा मार्नु भन्दा अगाडी अभिनेत्री अनन्या पाण्डेको घरमा छापा मारिएको थियो। उनको घरमा छापा मारिनुको कारण भने खुल्न सकेको छैन ।
कैलालीको लम्कीचुहा-२ का खडकबहादुर घर्तीले दसैंपछि पनि एक-दुई दिन कर्णालीको ताजा माछा खाने योजना बनाए। उनी पहिला पनि माछा मार्न कर्णालीमा गइरहन्थे। यसपटक दाइको छोरा विक्रम र ज्वाइँ खडक डाला मगर पनि उनीसँगै जान तयार भए। सोमबार दिउँसो ३ बजेतिर उनीहरू घरबाट निस्किए। चिसापानी नजिकैको ढुंगेबजारमा उनीहरूले ट्युबमा हावा भरे।
पछि पनि हावा हाल्न काम लाग्ला भनेर पम्प साथमै बोकेका थिए। ‘हावा भरेर हामी चिसापानीको पुलको तलतिरबाट ट्युबमा ब गा यौं, बगेर ओ ह्रालो जान बढीमा आधा घन्टा लाग्यो,’ खडकबहादुरले भने। उनीहरू घरबाट निस्कँदा आकाशमा बादल थियो। अघिल्लो रात पानी परेको थियो। कर्णालीमा पानी बढेको थिएन। उनीहरू माछा मार्न लालमटिया पुगे। ‘माथि चिसापानी आसपासमा माछा मा र्ने धेरै जना हुन्छन् भनेर हामी तल गइयो,’ उनले भने।
लालमटिया ढुंगेबजारबाट १० किलोमिटर जति टाढा पर्छ। उनीहरूले ट्युबमै बल्छी, पानी परे ओढ्ने बर्साती, खाना पकाउने भाँडाकुँडा झोलामा बोकेका थिए। मोबाइल उनीहरूसँग थिएन। लालमटिया पुगेपछि उनीहरूले साना बल्छीका लागि गड्यौला खोजे। ठूलो बल्छीमा साना माछा नै चारो बनाएर हाल्ने गरेका थिए। बेलुका ६ बजेतिर बल्छी कर्णालीमा थापेर ज्वाइँले हेर्ने जिम्मा पाए। खडकबहादुर र भतिजा नदीबाट अलि माथि अग्लो ठाउँमा भात पकाउन लागे।
‘म र भतिजा दाउरा भाँचेर खाना बनाउनतिर लाग्यौं, ज्वाइँ बल्छी थापेर बस्नुभयो,’ उनले भने। भात पाकेपछि ज्वाइँले बल्छीमा परेका ८-९ वटा माछा लिएर आए। उनीहरूले माछाको तरकारी र भात खाए। ‘हामी राति माछा मार्ने योजनामा थियौं, त्यसैले बेडविस्तारा लगेनौं, बर्सातीले पालजस्तो बनाएर टहरो बनाएका थियौं,’ उनले भने। कात्तिकको महिनामा पानी परेर बाढी नै आउला भन्ने उनीहरूले कल्पना पनि गरेका थिएनन्।
‘अलिअलि पानी धमिलो भएका बेला माछा लाग्छ भनेर गइयो,’ उनले थपे। बेलुकाको खानापछि पहिलो पल्ट बल्छी हेर्न जाँदा पानी परेको थिएन। दोस्रो पटक हेर्न जाँदा पानी पर्न थालेको थियो। कर्णालीमा पानी बढ्दै गयो। उनीहरू पनि किनारातिर बल्छी सार्न थाले। ‘सर्दै जादा बर्षामा पनि नपुगेको ठाउँमा पानी पुगेपछि बल्छी उठायौं, अघि भात पकाएको ठाउँमा गएर बस्यौं,’ उनले भने। त्यसपछि उनीहरू ‘एकछिन विचार गरौं’ भनेर पर्खे। छाप्रोमै केहीबेर बसेका उनीहरूले त्यो रात १० बजेतिर लगातार पानी परेको पर्यै र कर्णाली बढेको बढ्यै भएपछि माछा मार्न पाएनन्।
प्रतिकृया दिनुहोस
